romantik tepsi :)

Hiç hazetmezdim pembe tonundan, sevgi pıtırcığı renklerden ama ne oluyor bana anlayamıyorum içimde bir pastel aşkı büyüyor son günlerde. Elimde olsa heryeri beyaz, sakin boyardım. Ne değişti acaba, yoksa bünye yaş aldıkça daha çok huzur mu arar oldu bilemiyorum. Ama her neyse ortaya çıkan sonuç güzel oluyor, daha sevgi dolu bakıyorum etrafa, zaten aksi değildim ama daha da arttı bu sevgi pıtırcıklığı. Netice itibariyle elime geçen materyalleri boyarken de bu ruh hali ortaya çıkıyor. Romantik mi oldum şimdi ben :))) Cumartesi günü eve gider gitmez boyadım bu tepsimi anneciğime hediye :) Boyayı hazırlarken elim yine pembeye gitti istemsizce bende boyadım gitti :) Sonuç çok temiz çalışma olmasa da güzel, çünkü hala öğrenemedim boyamam gereken her materyali önce zımparalamam şart! Öğren bunu artık Tuğba! Bazı yerlerde pürüzler kalıyor. Aslında beyaza da batırdığım fırça ile biraz eskitme havası verdiğim tepsim, üzerine yat verniği uygulayınca hem de parlak olanından parıl parıl parlamaya başladı :( Üzüldüm çünkü o havasını biraz yitirdi ama yine de güzel oldu. Ben bu işlemleri yaparken Gökhan'da babasının yaptığı eski bir sandığı zımparalamaya başladı ve ortalık yine toz duman tabi :) Onunla ilgili de çok güzel planlarım var benim, mumla eskitme yapıp koyu bir renge boyayacağım sandığa kocamın çok istediği Sauron ve kılıcını tanzim edeceğim. Kafamda oturdu bile :)

İşte romantik tepsim güzel anneme hediye ;