35. hafta

Kuzucuk dün 35. haftamızı bitirdik çok şükür sağlıkla.
2900g, 49cm olmuşsun, çok şükür gelişimin gayet güzel gidiyor.
Hareketlerin zaten hep bombastikti, hala öyle.
O kadar enteresan ki karnıma dokunduğumda aramızda sadece bir deri var o kadar net hissediyorum seni ve muhtemelen sen de beni hissediyorsun aynen bu şekilde. İşte bunlar hep karın kaslarımın inanılmaz zayıf olmasından kaynaklanıyor.
Rahim ağzına dayanmış kafan hiç göremedik seni, oğluşum bu kadar acele etmesen mi acaba? Dün ilk nst vardı, hafif sancılarım varmış ama normalmiş çok şükür.

Sabah uyandıktan sonra abiciğin seninle konuştu;

"Evren Deeeeniz kafa çocuk naaaber? Ne zaman çıkacaksın annemin karnından? Ben çıktım. Acaba 1,5 yaşında neler söyleyeceksin? Ben one two three four five diyordum :) "

sonra sen sağlam bir tepik attın, epey komik geldi ve güldük eğlendik.

İnşallah çoook iyi anlaşan iki kardeş olursunuz bebeklerim.

İkinizi de çok seviyorum yavrukuşlar

34. hafta

Canım oğlum bal oğlum.

Epey az kaldı kavuşmaya, bir taraftan hemen gelsin bu kavuşma anı derken bir taraftan da zamanında gel sıkıntısız gel istiyorum.

Geçen hafta 33. hafta kontrolümüzde boyun 43cm kilon 2400g idi. Haftaya tekrar kontrolümüz var.
Çok hareketlisin maşallah, sürekli kıpır kıpır içimde dans ediyor gibi bir halin var. Abiciğin seni çok merak ediyor ve eminim çok iyi bir abi kardeş olacaksınız. Gelip gidip karnımı öpen bir yavrum var, sevecen, mutlu :)

Bende durumlar ağır; Artık yürümekte, uyumakta oturmakta ciddi anlamda çok zorlanıyorum. Biraz fazla kalayım ayakta ya da yürüyeyim karnım acımaya başlıyor, içten yanıyor. Malum göbek fıtığı var ve sen büyüdükçe büyüyen karnımla birlikte o da büyümeye devam ediyor. Çok değişik bir karın yapım var öne doğru uzayan ve oldukça büyük duran :)

Sen sağlıkla gel de kuzucum, en önemlisi o.

Dün hastane çantamızı da hazırladım, haftasonu da şifonyerine kıyafetlerini yerleştirdim. Ufak tefek eksiklikler kaldı başka da birşey yok çok şükür. Seni bekliyoruz ailece, mutluluğumuza mutluluk kat diye.

Öperim seni minicik ayaklarını tatlı yavrum.

28+2 hafta

Benim minik oğlum bugün kontrolümüz vardı seni gördük. Şimdiden dönmüşsün bile kuzucum. Doğum pozisyonunu almış bekliyorsun bakalım kısmet ne zaman kavuşacağız. Normalde sezeryan ile yaklaşık 10 hafta sonra almayı planlıyorlar ama zaman ne gösterir bilemeyiz tabi.

Epey büyümüşsün 38cm boyun 1290g kilon var, çok şükür haftanla uyumlusun ve herhangi bir problem görünmüyor.

Şeker yüklemelerim çok başarılı geçmediği için bugün açlık ve tokluk şekerime bakıldı bir de. Çok şükür bir problem yok, sadece beslenmeme dikkat etmem gerekiyor.

Senin içerideki hareketlerin dışarıdan o kadar net izleniyor ki, hatta senin kolunu ayağını dirseğini hissediyoruz. Çok değişik bir duygu bu. Abin de böyle olmamıştı, meğer benim karın kaslarım çok zayıflamış uterus çok yakınmış derime o nedenle bu kadar net hissedebiliyormuşuz. Bazen içeride her ne yapıyorsan canım o kadar yanıyor ki bi ahh sesi çıkıyor benden.

Kuzucum benim sağlıkla, mutlulukla ve huzurla gel inşallah.

Bu gece sevgili abin 05:00 de uyandı ve birşeyler yemek istedi. Aramızdaki diyalog;

T.E-Anne kardeşim doğunca hiç trene binmeyelim tamam mı? (Bu arada çoook uzun zaman önce binmişizdir, nereden geldi aklına yavrum)
B- Neden oğlum?
T.E- Çünkü ben çok korkarım.
B- Neden korkarsın?
T.E- Kardeşimin ayağı sıkışabilir kapıya
B- Sen çok düşünceli ve iyi kalpli bir abisin canım yavrum.

Seni şimdiden çoook düşünen, seven ve merakla geleceğin zamanı bekleyen çok tatlı, akıllı ve iyi bir abin var canım benim.

İkinizi de çoook seviyorum.

yavrularım

Benim can parçalarım minik kuzularım.

Sizinle ilgili hep hayallerim var, umutlarım var ve heyecanlarım var.
İkiniz için de en çok istediğim şey; vicdanlı, iyi kalpli, kendi benliğinin farkında olarak özelliklerini keşfetmiş, bu dünyadaki varlık amacını çözmüş birer birey olmanız.
Bunu yapabilmeniz için ben ve babanız elimizden geleni yapacağımıza size söz veriyorum.

"Bir genci bozmanın en iyi yolu, ona aynı düşüneni farklı düşünenden daha çok saymayı öğretmek. " demiş Nietzche. Ne kadar dolu ve gerçek bir söz. Bütün insanlar aynı düşüncede olsaydı, bu kadar çok insanın doğmasına yaşamasına gerek olur muydu? Hepimizin bir varlık amacı var diye düşünüyorum.

Neden varım? Bu dünyada ben neyi iyi yapabilirim? Güzel ahlakınızla yeteneklerinizi birleştirip hangi hayatlara olumlu dokunuşlar gerçekleştireceksiniz kim bilir.

Lütfen kendinizi keşfedin, farklılıklarınızı olumlu yönde değerlendirin ve Allah'ın sevgili kullarından olun yavrularım. Bunun için de hep okuyun ve çevrenize duyarlı olun. Okumaktan, merak etmekten, araştırmaktan, düşünmekten asla vazgeçmeyin. Ters düşeceğimiz noktalar olacaktır mutlaka, o zaman da hep vicdanınızın ve aklınızın ortak değerlendirmesini dinleyin. Bizler size uzak ebeveynler olmak istemiyoruz ve olmayacağımızı düşünüyorum.

İkinizi de çok seviyorum bal böceklerim.

canım oğlummmm

Dün gece seni uyutmak için yanına yattığımda anne ninni istiyorum dedin. İyi değilim söylemesem dedim, söyle anne dedin. Söyleyemeyince anne sesine ne oldu dedin. Sonra elini gözüme sürdün.
-Anne gözyaşlarını mı tutamıyorsun?
-Evet oğlum
-Neyin var anne?
-Kendimi iyi hissetmiyorum oğlum.
-Ben sana masaj yapayım anne, sil göz yaşlarını

Yavrucum hep böyle duyarlı ol inşallah. Seni çoook seviyorum ilk gözağrım

22+1 haftalık 4 boyutlu tarama kontrolü

Yavrucum Evren Denizim, adın gibi ol inşallah. Evren kadar büyük bir ilgin, bilgin, aklın olsun tüm evrene karşı, Deniz gibi arındırıcı, hayat kaynağı ol yavrucum. Abin için dilediğimiz gibi güzel ahlaklı, vicdanlı, akıllı ol yavrucum.

Bugün eski doktorumuza gittik detaylı tarama için ve seni çok net gördük. Babacığına da bana da çok iyi geldi bu doktor kontrolümüz. O kadar netti ki görüntüler bayıldım.

Kim gördüyse verdikleri ilk tepki aynı Teoman Ege oldu :) Abine mi benziyorsun bakayım sen minik kuzum? Tatlı abinin huyları da kendi de çok güzel, inşallah çok farklı karakterler olmazsınız da iyi anlaşırsınız yavrum. Benim bal böceklerim...

Bugün itibariyle 26cm 521g olmuşsun, hemen hemen abinle aynı gidiyor gelişim tablonuz. İzle bakalım kendini, bugün böyleydin :)

06.11.2017 iyi hissetmiyorum

Bugün hiç iyi değilim oğlum, az önce üşüyorum diye ağladım. Herşeye ağlama potansiyelim var şu an ve kendimi kalabalığın içinde çok yalnız hissediyorum. Birşeylere ihtiyacım var, en çok da anlaşılmaya.
Nasılsın diye sorulmuyor sanki, sanki kimse nasıl olduğumla ne hissettiğimle ilgilenmiyor, ya da önemsemiyor. İşte tam da böyle hissediyorum. Karnım çok büyüdü, fiziksel olarak da zorlanıyorum. Aylardır burnum tıkalı doğru düzgün nefes alamıyorum. Kalçamda sinire bası yapıyor büyüyen karnım ve adım atarken bile canım yanıyor, ördek gibi yürüyorum. Karnım acıyor ki en baştan beri böyleydi, sanki çatlayacakmış gibi hissediyorum, o kadar sert ve gergin.
Çok yemesem de kilo alıyorum, bunu da anlamıyorum.
Ama sen üzülme geçecek bunlar, bu aralar kendimi böyle hissediyorum ve yazmak istedim.