pericat: 19.12.2013 minik mucizemiz kucağımda

Çook uzun zaman oldu ama fırsatım da olmadı yazabilmek için. Bu hafta işe başladım ve bu ilk cumartesi günüm, o nedenle şimdi yazabiliyorum oğluşum :)

Normal doğum yapmayı çok istemiştim, onu tecrübe edebilmeyi seni içimden iterek çıkarmayı, o ayrılık acısının verdiği sancıyı yaşamayı ama olmadı. Böylesi daha hayırlıydı demek ki. Sen kocaman bir tosun olma yolunda zaten hızla ilerliyordun ve normal doğum için riskli bir boyuta geldiğin için 38+3 de sezeryanla ile dünyamıza geldin. Son gittiğimiz doktor kontrolümüzde, doktor eğer normal doğum istiyorsam 17 Aralıkta suni sancı ile doğumu başlatmayı önerdi, senin kendiliğinden doğacağın günü beklersek sen daha da büyüyecektin ve bu doğumu ikimiz açısından da tehlikeye sokacaktı. Öncelikle seni hiçbir riskin içine atamayacağımız için düşündük ve kabul ettik babacığınla. Korkuyordum suni sancı nasıl birşey olacaktı, birde senin kendi geleceğin tarih değil de bizim seçtiğimiz tarihte doğacaktın, doğru mu olacaktı bu gibi sürekli düşünceler kemiriyordu beynimi ama akışına bırakmaya doktorumuza güvenmeyi tercih ettik.

Neyse yavrum 17 Aralıkta sabah erkenden cümbür cemaat gittik hastaneye, doktor yine kontrol etti ve suni sancı verseler bile senin henüz gelmeye niyetin olmadığı için doğum normal yoldan gerçekleşmeyebilirdi ve sonrasında sezeryana dönüş olabilirdi. Bu da sıkıntı yaratabileceğinden dolayı 19 Aralık Perşembe günü seni sabahtan sezeryan ile almayı öngördü ve biz de yine kabul ettik. Ben o gün seninle buluşacağımızı düşündüğüm için biraz hayal kırıklığına uğradım tabi ama iki güncük beklemek de çok zor olmayacaktı esasında, yine hayırlısı dedik.

doğuma giderken :)

Doğum gecesi uyku tutmayan ben, hem heyecan, hem korku, hem seni görmenin nasıl olacağını düşünmek, hem mutluluk hem tatlı telaştan sabahı zor ettim :) Gece duş alıp yatmıştım, saçlarımı sarmıştım seni güzel karşılamak için. Sabah ta abdestimi aldıktan sonra makyajımı yapıp tüm ev halkı çıktık yola. Babanla ben de heyecan dorukta. Boynunda asılı olan kamerayı evde unuttu babacığın bu telaşla :) Ben de hastanede tutturdum kocamsız doğurmam diye :)

Odamız hazırlanamadığı için gözlem odasında hazırladılar beni ameliyata, damar yolunu açtılar, ben çok farklı hissediyordum varla yok arası boşluk gibi, ameliyattan korkuyordum, anesteziden korkuyordum, ama sonucunda sana kavuşacağım için bu korkular çok farklı oldu bünyemde, sarhoş gibiydim :))) Beni tam sedyeye aldılar, ben kocam olmadan doğuma gitmek istemiyorum derken, baban seslendi içerden geldim ben diye. Nasıl mutlu oldum, nasıl rahatladım anlatamam. Onun varlığı beni inanılmaz rahatlattı, tam da istediğimiz gibi birlikte başlattığımız bu serüveni, birlikte sonlandırıp karşılayacaktık seni.

Beni aldılar ameliyathaneye, spinal anestezi ile doğuma hazırladılar. Ben telaştan çeneme vurmuş vaziyette herkese laf atıyordum, bana müzik açın, benim elimi tutun, uyuştuğunu nasıl anlayacağız gibi konuşmalar eşliğinde artık ben hazır olduğumda babanı aldılar içeriye. Hemen yanıbaşıma oturdu elimi tuttu sıkıca, biz birbirimize bakarken doktor başladı seni çıkarma işlemine :)) Yavrum yaaa, sarhoş gibiydim, bir rüyanın içindeydim sanki, herşey hem çok normal hem de çok acayip geliyordu. Hem çok güçlü hem de çok zayıf hissediyordum çok farklıydım. Ve işte o beklenen an, anestezi uzmanı önce kaburgalarında bir baskı hissedeceksin sonra bebeğinin sesini duyacaksın dedikten hemen sonra, bir ah çektirdiler bana o kuvvetle ve senin o muhteşem güçlü sesin... saat 08:18 İşte o an herşey değişti, sen ilk aldığın nefesin verdiği acıyla ağlıyordun, ben seni görmek istiyordum bir an evvel. Muhteşemdi, oğlumu istiyorum görmek istiyorum diyordum sadece. Babacığın hemen senin yanına gitti, ilk o gördü seni, sana oğlum diye seslendiğinde sen sustun yavrum, o sevdiğin sana huzur veren sesi duymak rahatlatmıştı seni bizim biriciğimiz.

Sonra yanıma getirdiler seni, yaa muhteşemdin, inanılmaz tatlı bir bebektin ve bizimdin, rüya gibi :)

heyecanla beklerken, bu arada operasyon başlamıştı :)

nasıl güzel bir an bu :)

ilk buluşma yavrum benim

Seni aldılar tekrar odaya çıkarmak üzere götürdüler baban biraz benimle kaldı ve o da çıktı sonrasında. Benim işim biran evvel bitsin beni de senin yanına götürsünler diye sabırsızlanmaya başlamıştım. Yine herkese laf atmaya başladım, hadi ama bebeğimi görmek istiyorum, çıkarın beni odama, gitmek istiyorum diye :)) Birde müthiş bir titreme vardı vücudumda, üşümüyordum ama senden ayrılmak sarsmıştı belli ki beni ve kontrol edemeyeceğim şekilde titriyordum. Neyse ki beni birileri aldı ve senin yanına odaya çıkarmaya geldi, çook heyecanlıydım ben. Muhteşem minik mucizemi kucağıma alacaktım, koklayacaktım. Yavrum benim, beni yatağıma yatırdılar, külçe gibi olan belden aşağısını hiç hissetmeyen bedenimi hoop kaldırıp koydular yatağıma. Sonrasında da sen geldin babanla birlikte odaya, o mis kokunla birlikte :)

O kadar çok istediğimiz yavrumuz, birtanemiz, bizim yakışıklı oğluşumuz artık sen bizimle birliteydin işte, şükürler olsun ki sağlıkla nur topu gibi geldin mutluluk verdin bize.